Jak zdarzy się, że zaświeci słonko to trzeba wyjść z domu. Obowiązkowo.
My ty razem wybrałyśmy się na spacer na Dziewiczą Górę.
Dojazd z Poznania jest prosty. Jadąc drogą na Wągrowiec, docieracie wprost do miejscowości Czerwonak. Już w Czerwonaku, na pierwszym skrzyżowaniu ze światłami zobaczycie znak, wskazujący kierunek na Dziewiczą Górę. Należy skręcić w prawo i jechać dalej drogą, za znakami (za OSP w prawo). 
Po chwili asfaltowa droga poprowadzi Was przez las, w stronę bardzo cywilizowanego parkingu. Warto zerknąć na przyjemny dla oka detal – stoi na nim „ubrane” drzewo.
Tutaj zaczynamy wędrówkę.
Opcji jest kilka.
Gdzie oczy poniosą. Dostępna zawsze, dostosowana do aktualnie posiadanego czasu i formy fizycznej. Warto iść w górę, żeby dotrzeć do wieży widokowej. Poza sezonem jest niestety zamknięta. Zdeterminowani jednak mogą zadzwonić, a pojawi się człowiek, który Was wpuści i pozwoli podziwiać Puszczę. Numer telefonu powinien widnieć w okolicach wejścia na wieżę, a dla bardziej zapobiegliwych – jest na stronie internetowej Dziewiczej Bazy.
Szlak. Wokół i przez Dziewiczą Górę prowadzą szlaki turystyczne oraz ścieżki dydaktyczne. Szlaki oznaczone są kolorami czerwonym, niebieskim i żółtym – wszystkie prowadzą przez Dziewiczą Górę i można ją uczynić początkiem wyprawy fragmentem wytyczonej trasy. 
Z kolei ścieżki zostały zaprojektowane głównie z myślą o dzieciach, jednak w związku z tym, że istnieją na tym świecie ludzie, którzy mają i dzieci i psy to może jest to opcja na ciekawą dla wszystkich, wspólną aktywność. Trasę szlaku „Odkrywców Dziewiczej Góry” oraz karty z zadaniami do wydrukowania znajdziecie TUTAJ.
Oczywiście w Puszczy trzymamy psiaki na smyczy, osobiście możemy potwierdzić obecność saren i dzików.
Ciekawostka dla aktywnych: można tu wpaść pobiegać treningowo lub na poważnie w ramach Dziewicza Góra Biega.
Jeśli podobał Ci się ten wpis i chcesz wesprzeć nasze podróże: