Park Krajobrazowy Promno mieści się na terenie gmin Pobiedziska i Kostrzyn, około 20 km od Poznania i jest najmniejszym parkiem krajobrazowym w Wielkopolsce. W najciekawszych przyrodniczo miejscach utworzono rezerwaty przyrody: „Jezioro Dębiniec”, „Jezioro Drążynek”, „Las Liściasty w Promnie” i „Okrąglak”. Dodatkową ochronę tych terenów zapewnia specjalny obszar ochrony Ostoja koło Promna (Natura 2000). Szczegółowe informacje na temat Parku Promno możecie znaleźć m.in. na stronie Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego.
Do Parku najwygodniej dojechać samochodem. Można go zostawić potem na jednym z wyznaczonych leśnych parkingów.
Las jest piękny. W zależności od tego, w którą część Parku się udacie przywita Was trochę inaczej. W części północnej i zachodniej dominuje sosna, natomiast w części południowo-wschodniej przeważają drzewa liściaste: grab, buk, dąb szypułkowy, klon zwyczajny, jawor, jesion i brzoza. Na stronie ZPKWW czytamy „W drzewostanie koło Nowej Górki występuje rzadki gatunek drzewa – chroniony jarząb brekinia. Wielką atrakcją jest bogate i zróżnicowane podszycie lasów, które tworzy m.in. leszczyna, kalina koralowa, tarnina, dereń świdwa, głóg, bez czarny, kruszyna i stosunkowo często spotykany wawrzynek wilczełyko”.
Mam wrażenie, że niezależnie od pogody jest tu pięknie. Jednym z bardziej malowniczych elementów krajobrazu są jeziora i zalewiska.
Na terenie Parku znajdują się m.in. jeziora Góra, Dębiniec,Wójtostwo, Dobre i Brzostek. Przez południową część otuliny Parku przepływa rzeka Cybina. Jak czytamy na stronie ZPKWW „Interesujące są jeziora paciorkowe przy wschodniej granicy parku (Ósemka, Uli, Cyganek, Baba, Okrąglak). Jest to 5 malowniczo położonych zbiorników o powierzchni od 1 do 5 ha […] Osobliwością jest stanowisko kłoci wiechowatej nad jeziorem Drążynek i Dębiniec, uważane za największe w Wielkopolsce.”.
Nie ma mowy o wchodzeniu do tutejszych lasów z psem biegającym luzem. Smycz jest niezbędna, bo na terenie Parku możemy spotkać sarny, jelenie, dziki i lisy. W niektórych obszarach występują także bobry i wydry. Dla tych z Was, którzy są pasjonatami ornitologii zapewne dobrą wiadomością będzie występowanie tutaj licznych gatunków ptaków. Strona ZPKWW podaje: „Z ptaków drapieżnych gnieździ się np. błotniak stawowy, jastrząb, kobuz i trzmielojad, z ptaków wodno-błotnych: żuraw, bąk, rybitwa rzeczna i inne, a z ptaków związanych ze środowiskiem leśnym na uwagę zasługują m.in.: dzięcioł średni, dzięcioł czarny, bocian czarny, muchołówka mała i siniak”.
Przez tereny Parku i otuliny przebiegają szlaki piesze (zielony i niebieski) oraz rowerowe, które są fragmentem Piastowskiego Traktu Rowerowego oraz Pierścienia Powiatowego.
Inspiracje w kwestii tras spacerowych można także zaczerpnąć analizując trasy nordic walking, które znajdziecie na tablicach informacyjnych przy parkingu oraz na stronie internetowej Pobiedzisk.
Gdybyście mieli więcej czasu lub czuli niedosyt zwiedzania można wyjść spomiędzy drzew i udać się w stronę cywilizacji, by obejrzeć kawałek historii regiony. Do ciekawszych zabytków Parku o okolic należą XIX-wieczne dwory i parki w Kociałkowej Górce, Gołuniu, a także wczesnośredniowieczne grodzisko pod Nową Górką, porośnięte lasem. Najcenniejsze zabytki znajdują się w Pobiedziskach, m.in.: wczesnogotycki Kościół św. Michała Archanioła z XIII/XIV z drewnianą dzwonnicą z XIX w. Ja przyznam, że informacja o średniowiecznym grodzisku rozpaliła nieco moją wyobraźnię i znalazło się ono na liście naszych „miejsc do zobaczenia”.
Jeśli podobał Ci się ten wpis i chcesz wesprzeć nasze podróże: